Heiaart
Welkom bij Heiaart.be
De brieven van gemeente , provincie en gewest
Hoe alles op een hoopje wordt gegooid
Lees : De langgevelhoeve is niet de boswachterwoning . Het zijn 2 aparte delen maar worden wel gemengd .
De Langgevelhoeve is weg , zoals voorzien in een uitspraak van de rechtbank .De 2 muurtjes waarvoor het gerecht zich vastbijt , zijn toebehorend aan een reeds vergunde woning van 1864 .
Er zijn 2 boetes betaald omdat een vergetenheid om een vergunning aan te vragen om werken (herstellingswerken) te doen aan de boswachterswoning .
Boetes zijn betaald , dus de werken zijn dus vergund door het betalen van de (vergunningsaanvraag) boete .
Nu vragen ze om de muren af te breken en de woning te laten instorten?
Let op : De Langgevelhoeve heeft NIETS te maken met de boswachterwoning.
https://heiaart.be/files/Brief_aan_Notarissen.pdf
https://heiaart.be/files/Plan_Zoersel_sectie_B_de_Raephoven.pdf
https://heiaart.be/files/fotos.pdf
https://heiaart.be/files/UittrekselKadastraalPlan.pdf
EWEST BRIEF VAN KRISTA * ,
VLAAMSE ADINISTRATIE
DAG MR. SOMERS,
In antwoord op uw klacht wil ik u het volgende meedelen:
Na een lange procedure die reeds in 2008 begon bent u bij arrest van 11/2/2015 veroordeeld tot het afbreken van de langgevelhoeve (inclusief eventuele vloerplaat en fundamenten), het opvullen van de bouwput met zuivere teelaarde en de verwijdering van de afbraakmaterialen van het terrein, het verwijderen van alle voertuigen, stacaravan en afval van het perceel. Dit binnen een termijn van 12 maanden met een dwangsom van 100 euro per dag vertraging. De hersteltermijn eindigde op 30/6/2016. Het arrest werd door onze gerechtsdeurwaarder betekend op 6/11/2015.
In juli vorig jaar kwamen mijn collegas idd ter plaatse met als doel zicht te krijgen op de stand van zaken. Dit kadert geheel in de procedure.
Hier stelden zij vast dat het bevolen herstel nog niet werd gerealiseerd. Op 14/07/2016 werd er dan ook een proces-verbaal van niet-uitvoering opgesteld in het kader waarvan werd vastgesteld dat er nog geenszins een aanvang was genomen met de uitvoering van de herstelmaatregel. Sindsdien hebben wij van u geen melding van herstel meer verkregen en zijn de dwangsommen verder opgelopen tot op een punt dat de deurwaarder in 2017 onroerend beslag heeft gelegd. Eind 2017 werd er een notaris aangesteld met oog op een openbare verkoop van de goederen.
Om te voorkomen dat er verdere stappen moeten worden ondernomen, raad ik u aan het herstel, dat door de rechtbank werd bevolen, te realiseren. Conform het arrest, zijn wij van mening dat het wel degelijk om de langgevelhoeve gaat en zetten wij de procedure verder.
Niets staat u uiteraard in de weg om een advocaat te raadplegen die u in deze zaak verder kan adviseren. Van zodra u ons schriftelijk een melding van herstel geeft, zullen wij het nodige te doen om ter plaatse de vaststellingen te doen.
Met vriendelijke groeten
Krista *
Krista *
Directeur
DEPARTEMENT OMGEVING
Afdeling Handhaving
Deze mail is gebasseerd op 'vermoedens' en niet op feiten en daardoor is er een beroepsprocedure aangemaakt . Het gaat niet om een Langgevelhoeve of is geweest.
Na ons vorig onderhoud, deze verklaring i.v.m. klachtenneerlegging van Somers Franciscus M.C.
tegen de gemeente, en stedenbouw.
Ik verklaar hierbij, dat;
Inleiding Bepaalde codex regels dienen als zodanig gerespecteerd te worden omdat ze zijn opgelegd door een ministerraad en dienen dus nageleefd te worden. Naar mijn mening dient ook een gemeente zich aan deze codex regels te houden.
Hiermede wil ik stellen dat de gemeente Zoersel zich noch aan de reglementering, noch conform bepaalde codexregels gehandeld heeft.
Alsook kunnen personen die verbonden zijn met een gemeente niet, nooit op een openbare verkoop aanwezig zijn, dit om belangenvermenging te voorkomen.
De informatie plicht : Verplicht de gemeente om zijn burgers volledig op de hoogte te stellen van wat wel of wat niet mogelijk is met zijn of haar eigendom.
De actieve onderzoeksplicht: verplicht de gemeente om actief op onderzoek te gaan en de constructies die van voor 22 april 1962 zijn in het R.U.P. (ruimtelijk uitvoerings plan) op te nemen omdat deze constructies vergund of vergund geacht zijn.
Daarom ter verduidelijking een beschrijving van de feiten.
Op de koopdag waar ik het huisje, gelegen te Zoersel Einhoven 10+ gekocht heb, was een gemeenteambtenaar aanwezig.
Op de dienst ruimtelijke ordening, waar ik mijn bouwvergunningen moest aanvragen voor de nodige onderhoudswerken, zag ik dezelfde persoon terug die aanwezig was op de openbare verkoop.
Hierop hoopte ik dan toch dat ik alle informatie te krijgen die nodig waren om het landschap waar de eigendom gelegen is , terug in ere te herstellen.
Telkens ik een bouwvergunning indiende (3 verschillende bouwplannen ) bij diezelfde gemeenteambtenaar kreeg ik telkens een weigering.
De vorige eigenaar, Sus Vissers, verklaarde mij dat dit in het verleden ook met hem gebeurd was en dat ook de gemeente hem telkens vroeg de eigendom aan hen te verkopen.
Het feit dat de gemeente enerzijds de eigendom zelf wilde kopen en anderzijds de nodige vergunningen weigerde aan de eigenaar, lijkt mij dit een vuil spel.
Dit is door de gemeente en stedenbouw een bewuste, verkeerde voorstelling van de werkelijke feiten geweest, om achteraf bij de rechtsprocedure haar gelijk te halen.
Hier de context waarin we alles moeten kaderen.
In de jaren 1860 werd daar ter plaatse, de heiaart, een kempische langgevelhoeve gebouwd.
In 1864, werd de boswachterswoning er tegenaan gebouwd.
Er was hier vanaf het begin duidelijk sprake van een tweewoonst met aparte bewoning en een aparte benummering, waar altijd twee verschillende families in hebben gewoond. ( Einhoven 22, liggende te Raephoven, en Einhoven 24, liggende te Blommerschot). bestaan trouwens fotos in boekvorm, en een schilderij. Men noemde destijds de langgevelhoeve de heiaart, de iets latere constructie de vernieuwde heiaart.
Het zijn aparte/aanpalende woningen, of beter aparte/aanpalende constructies die NIET aanzien mogen worden als een geheel,
Maar wel de sectie nummers die samen een geheel vormen, wat blijkt uit de omzet brief van de gemeente. Zie bijlage 1
In de jaren 80, werd de langgevelhoeve afgebroken, en heropgebouwd, weliswaar ook op blommerschot, het boswachtershuisje is blijven staan op dezelfde plaats(bestaande fotos), dit was dus voor ik de eigendom kocht. Zie bijlage 2.(gemeente fotos , gekregen bij stedenbouw.)
Op de protesten van de toenmalige eigenaar Sus Vissers, werd niet gereageerd.
Er is een opname met getuigen verklaring, en getuigen die dit kunnen bevestigen.
Ach sus, werd er gezegd, laat het maar gebeuren, je gaat er toch nooit wonen.
Dit is bewuste misleiding, getuigend van kwade wil en een verkeerde voorstelling van de feiten, dit volhoudend tot in de rechtszaal, waardoor ook de magistratuur op het verkeerde been wordt gezet.
Door dat de gemeente bewust de eigendom niet in het RUP (ruimtelijk uivoeringsplan), heeft gezet,
de eigendom zelf wou kopen, en op de open bare verkoop heeft gezeten, lijkt de actieve onderzoeksplicht ver zoek.
Immers, voortgaande op de bewuste foute voorstelling van de feiten door de gemeente heeft de rechtbank een vonnis geveld waarin staat dat de (verdwenen) langgevelhoeve binnen het jaar moet afgebroken worden, zo niet resulteert dit in een boete van 100 euro per dag.
Hoe kan ik iets afbreken wat voor mijn tijd al weg was. ?
ONREGELMATIGHEDEN
Geachte mr Procureur Des Konings
-betreft een bewuste administratieve fout.
De gemeente en stedenbouw zich aan bepaalde regels moeten houden en dienen te respecteren.
Actief aan onderzoek te doen ivm constructies die van voor 22 april 1962 zijn, in het vergunningsregister te zetten.
Zoals u kunt lezen in mijn brief , gericht naar ATV en VTM- nieuws, (facebook pagina in de maak) maakt de gemeente van 2 woningen n amalgaam gebouw, om ze later terug uiteen te trekken??
Stedenbouw gemeente Zoersel, ambtenaar Ruimtelijke Ordening MVD, heeft op de openbare verkoop gezeten waar ik de eigendom gekocht heb Om iets in orde te brengen, en of plannen binnen te doen moest ik bij diezelfde persoon zijn. ??
Ambtenaar ruimtelijk ordening M V D schrijft in een administratief document van 2008 dat de eigendom NIET is opgenomen in een inventaris van ongeschikte en/of onbewoonbare gebouwen.
Doch in de Gazet Van Antwerpen, van 2016, laat de burgemeester, Liesbeth Verstreeken weten dat de eigendom puin en onbewoonbaar verklaard is in 1971 ?? Maar het gaat hier dus wel degelijk over de langgevelhoeve, niet de boswachterswoning.
De wooncodex is pas in 2001 ontstaan en uitgekomen en bezie het zo dat alle constructies van voor 1962 vergund geacht zijn, zoniet vergund zijn.
De eigendom moest dus al bijna 40 jaar vergund zijn. De langgevel hoeve(toen ze nog rechtstond) en de boswachterswoning.
Staat los van het feit dat ik het goed, goedkoop gekocht heb en dat ze de vorige eigenaar dus niet correct behandeld hebben.
Als het op de openbare verkoop te koop aan geboden hadden als een boswachterswoning van 1864 als vergunde woning, was dit correct geweest en hadden de achteraf misverstanden er allemaal niet geweest.
De langgevel hoeve, afgebroken in de jaren zeventig, dus de woning die naast de boswachterswoning stond, werd verderop in natuur gebied weder opgebouwd.
Dit onder toestemming van de gemeente onder de legislatuur van burgemeesterJef Schrijvers, champetters, schepenen en een paar anderen.
Op het afbreken en weder opbouwen van de langgevelhoeve op een andere plaats, heeft Sus vissers gereageerd maar zonder resultaat.
Als ik naar Frans Van Dyck telefoneer, de vroegere champetter, krijg ik te horen, niks mee te maken, ik handelde in opdracht van burgemeester Jef Schrijvers. De vorige eigenaar heeft dus al veel pesterijen gehad, vertelde hij mij, waar er getuigen van zijn.
(zie Sus vissers, laatste nieuws archief v 27 juni 2012.
Besluit. De boswachterswoning is nooit ofte nimmer puin geweest, toch blijft het gemeentebestuur hardnekkig bij die stelling zonder dat daar enig bewijs van is..
Wat moet ik bij dit alles denken, welk perfide spel is hier al die jaren al gespeeld?
Somers F
Provincie Antwerpen
Aan de Gouverneur van de provincie Antwerpen,
Geachte Mevrouw ,
Aangaande ons telefonisch onderhoud van 19 november jongsleden, deze text.
Naar mijn mening dient ook een gemeente zich aan de reglementering opgelegd door de ministerraad te houden en ook aan bepaalde codexregels.
Ook moet een gemeente zich hoeden voor belangenvermenging.
Hiermede wil ik stellen dat de gemeente Zoersel zich nog aan de reglementering gehouden heeft, noch conform gehandeld heeft naar die bepaalde codexregels.
Ik verklaar mij nader.
Wat betreft de informatie plicht.
Het verplicht de gemeente om zijn burgers voldoende in te lichten en op de hoogte te stellen van wat wel en niet mogelijk is met hun eigendommen
Wat betreft de actieve onderzoeksplicht.
Het verplicht de gemeente op actieve basis aan onderzoek te doen en de constructies die van voor april 1962 zijn, in het RUP op te nemen en als vergunt in het vergunningsregister op te zetten..
Ten opzichte van mijn persoon is de gemeente, hierin sterk tekort geschoten,wat voor mij heeft geleid tot een emotioneel en financieel drama.
Daarom ter verduidelijking een beschrijving van de feiten.
Op de koopdag waar ik het huisje, gelegen te zoersel, Einhoven 22, of is het Einhoven 10, want hier begint bewust reeds de verwarring, ,gekocht heb, was ook een gemeenteambtenaar van ruimtelijk ordening, duidelijk intimiterend aanwezig.
Op die dienst ruimtelijk ordening, waar ik later mijn bouwvergunning moest aanvragen voor de nodige onderhoudswerken, zag ik dezelfde persoon terug.
Telkens ik een bouwaanvraag indiende(ik heb het geprobeerd met 3 architecten) kreeg ik een weigering.
De vorige eigenaar, Sus Vissers, verklaarde mij dat dit in hrt verleden ook met hem gebeurd was en ook dat de gemeente hem telkens vroeg het gebouw aan hen te verkopen.
Het feit dat de gemeente enerzijds het huisje zelf wilde kopen maar anderzijds de nodige vergunningen voor onderhoudswerken weigerde aan de eigenaar, lijkt mij een vuil spel.
Erger nog, de gemeente stelde botweg de eis dat het gebouwtje maar moest afgebroken worden omdat het zogezegd puin zou zijn.
De fotos op pagina 5 in bijlage, bewijzen dat het gebouwtje nooit of nooit tot een puinhoop herleid is geweest.
Dit is door de gemeente een bewuste, verkeerde voorstelling van de werkelijke feiten geweest, om bij de rechtsprocedure achteraf haar gelijk te halen.
Besluit. De boswachterswoning is nooit ofte nimmer puin geweest, toch blijft het gemeentebestuur hardnekkig bij die stelling zonder dat daar enig bewijs van is..
Wat moet ik bij dit alles denken, welk perfide spel is hier al die jaren al gespeeld?
Somers F
Nochtans is er een oplossing., Volgens de advocatuur is er een politiek/administratieve oplossing mogelijk tussen de gemeente en eigenaar, Liefst zou ik dit alles intern en op een serene manier oplossen, en kan een rechtvaardigheidsgevoel en mijn eis tot rechtzetting van deze mismeesterde toestand tot stand komen.
Brieven waar ik nooit antwoord heb gehad
Hier de Brieven over de Advokaten aan Stafhouder